EMANETE

         Yaşamımız anlamında değerli bulduğum, görüş ve düşünceleri kayıt altına almak gibi kötü bir alışkanlığım var. Yazımızın başlığında belirttiğim “EMANET” bedenimiz, duygu dünyamız, yaşam biçimimiz, bizi bu günlere taşıyan maddi ve manevi değerlerimiz olarak algılanmasının yanındayım.

         Bazılarına göre çok uçuk düşünceler ve saptamalar olarak gelebilir. Saygı duyarım,bu karşı düşüncelerinize.

 ÇEŞİTLİ KAYNAKLARDAN EDİNDİĞİM BU DEĞERLER SİSTEMİ

VAROLUŞ NEDENiMİZDİR.

“*Hâlinizden...Şikâyet etmeyin/ *Büyüğünüze, Emretmeyin

Boş şeylerde...Israr etmeyin./* Nefesinizi… Boşa tüketmeyin

İnsanları...Bekletmeyin…      /*Etrafınızı...Kirletmeyin

 Hayatınızı... Mahvetmeyin… /*Kimseye... Minnet etmeyin

*İnsanların...Yüzüne karşı methetmeyin…

Kimseye............ Küfretmeyin /*Kötülüğe... Meyil etmeyin

Malınızı... Boşa sarf etmeyin  /*Sırrınızı... Açık etmeyin

Her Şeyi...Merak etmeyin.” 

NENEMİN ÖLMÜŞ EŞİNE MEKTUBU!!!!!

      “Son GÜNLERDE; bir surat bir surat ki GELİNDE, çayımı bile yarım dolduruyor BEY. Allah'tan KULAKLARIM ağır işitiyor da, duymuyorum ne söylediğini…! Ama yinede HİSSEDİYORUM..! Beni, bu evde galiba istemiyor artık. Hey gidi günler heeey…!

 OĞLUNU bilirsin, vur kafasına al lokmayı. İki ara bir derede ne yapsın…? ANA bu, atsa atılmaz; satsa satılmaz.Bana ...artık gizli gizli sarılıyor bey...! Dün akşam, UYURKEN öptü beni biliyor musun? Nasıl ağırıma gitti nasıl…! Artık AKİDE ŞEKERİ de getirmiyor. Hani dişlerim yok ya, güya yerken garip sesler çıkarıyormuşum da; çocuklar İĞRENİYORMUŞ benden. Yok; vallahi yalan bey, hiç yapar mıyım ben öyle şey..?

GELİN; çocuklara masal anlatmamı da yasakladı. Üstelik seninle konuşuyormuşum diye, duvardaki resmini bir yere sakladı. Olsun, koynumdaki resminden haberi bile yok..! Yine de BEDDUA edemem bey, oğlumun karısı; torunlarımın anası o…!

Geçenlerde üst KOMŞULAR geldi. Ne konuştuklarını duymayayım diye, kapıyı üstüme kilitledi. Duymadım, duyamadım; lakin hissettim. DÜŞKÜNLER EVİNE yatıracaklarmış önümüzdeki ay beni. Ne yalan söyleyeyim epey ağırıma gitti, epey…! Ha, SEN ne diyorsun bey..? Hani bir görünsen OĞLUNA…!

Ne de olsa babasısın, seni dinler. Bu odada oturur, vallahi hiç dışarı çıkmam. Akide şekeri de istemem. MASALDA anlatmam artık çocuklara. Ne olur, AYIRMASINLAR beni bu evden. Yaşayamam, nefes bile alamam. Sana ait anılardan uzak ne yaparım ben, ne yaparım..? Şu camın PERVAZINDA hayalin durur, çekmecelerde el izin. BASTONUN hala duvarda asılı. İstemiyorlar beni artık, istemiyorlar hasılı...!

           HEY GİDİ GÜNLER HEY..!

Hani DİYORUM, bir çağırsan..! Yoksa, yoksa sendemi UNUTTUN beni bey…?”

 

           Bir gün, YAŞLANACAĞIMIZI unutmayalım.

“BU CAN SANA EMENETTİR. ONU KORUMAMAK, CANA İHANETTİR. İŞİ KOLAY KILMANIN YOLU. AKIL, SABIR VE SÜKÜNETTİR.” GERİSİ CEHALETTİR.  Suçunuzu... İnkâr etmeyin.  Şerefinizi... Kaybetmeyin.*İ DURAK İ*(